Ik app je voordat ik vertrek. Begrijpelijke zin, maar is dat over tien jaar nog wel zo? Iets voor schrijvers om over na te denken. Vul je je boek met een tijdsbeeld en de taal van de dag of omzeil je behoedzaam de eendagsvliegen? Als in het verleden een romanschrijver in zijn boek geen datum of een verwijzing naar een grote gebeurtenis gebruikte, dan deed hij dat niet toevallig. Hij wilde het verhaal tijdloos neerzetten. Dat is tegenwoordig lastiger. Personages whatsAppen en

Het ligt niet uitsluitend aan de mol die zijn aanwezigheid verraadt onder mijn gazon van 70 vierkante meter. Het ligt ook niet aan de Duitse herder van mijn schoonzoon die er af en toe overheen raust, het ligt hoofdzakelijk aan mij. Ik ben geen gazonfluisteraar. Ik vind tuinieren leuk en dan bedoel ik de tuin winter- en voorjaarklaar maken. Voor de rest vind ik er weinig aan. De keren dat ik er in werk, slaat mijn energiemeter op nul als de groenbak vol is. Verder werken is d

Je leest in de krant het volgende: Uit onderzoek is gebleken dat 48% van de Nederlandse huisartsen tegen de verkoop van het medicijn X is. Hoezo 48%? Hoe weten ze dat? Er zijn 7116 huisartsen in Nederland (bron: CBS). Hebben ze die allemaal benaderd? Nee, er is een steekproef gehouden. Dus de meest zuivere versie zou zijn: De krant heeft 135 Nederlandse huisartsen over deze kwestie benaderd en hieruit bleek dat 48% …. Acceptabel is ook: 48% van de geënquêteerde huisartsen is

Als ik sterf, is er weer één persoon minder voor wie deze man iets betekende. Bij vlagen denk ik nog wel eens aan hem. De Chileense protestzanger Victor Jara. Jara werd geboren in 1932 in een arm boerengezin in Lonquén, dicht bij de hoofdstad Santiago, en hij stierf in 1973 in het stadion van Santiago, vermoord door de coupplegers die de democratisch gekozen president Salvador Allende tijdens een staatsgreep uit het zadel wierpen. Victor groeide op in een eenvoudige boerengem

Er zit aardig wat evolutie in het begrip echtscheiding. In mijn beleving – zonder de statistieken te raadplegen – nam het aantal echtscheidingen in ons land een vlucht in de jaren tachtig. Het waren stellen die na achttien jaar of langer uiteen gingen en een veel gehoorde uitspraak was: We bleven bij elkaar voor de kinderen. Maar die loyaliteit was van korte duur. Samengestelde gezinnen maakten hun opwachting en de leeftijdsdrempel om te gaan scheiden viel weg. Zo zeer, dat

Aan de voet van een heuvel - onder de hete Afrikaanse zon - zitten twee jonge luipaarden geduldig de komst van hun moeder af te wachten. Ze hebben honger en zijn nog afhankelijk van de vangst die ze voorgeschoteld krijgen. Een van de twee komt overeind en beent op gracieuze wijze heen en weer. De tijd verstrijkt, ze worden wat nerveus. Een dier kent geen tijd, maar wel een hongerige maag. Ze beginnen te beseffen dat er iets aan de hand is. Uiteindelijk geven ze de hoop op. E