DE TIJD VAN JE LEVEN
Een verliefd jong stel – hij een Australiër van 25, zij een 23-jarige Amerikaanse – stapt tijdens hun omzwervingen rond de wereld in Thailand bij het invallen van de duisternis de zee in om wat verkoeling te zoeken. De vrouw, Shannon Fowler, voelt iets zachts langs haar been scheren. Even later rent haar vriend Sean in paniek het water uit. Op zijn benen verschijnen rode vlekken. ‘Het zit over heel mijn benen,’ schreeuwt hij. Shannon probeert hem gerust te stellen. De vrouw besluit om hulp te halen. ‘De sleutel zit in je schoen,’ zegt Sean, doelend op de sleutel van hun nabijgelegen strandhut. Het zijn z’n laatste woorden. Als Shannon terugkomt met enkele mensen, ligt Sean met z’n gezicht in het zand. In een kliniek in Ko Pha Ngan wordt hij twee uur later dood verklaard.
Op de schouders van deze jonge vrouw rust de zware last om de nasleep van een sterfgeval in het buitenland af te wikkelen. Ze kan het ziekenhuispersoneel maar amper overtuigen dat Sean gestoken is. Op het overlijdenscertificaat staat ‘drunk drowning’. Na veel geharrewar komt een arts met een eindconclusie: gestoken door een kwal. Shannon moet de ouders van Seans dood op de hoogte stellen. Telefonisch. Ofschoon ze enkele malen te gast was bij de familie, is het gesprek koud en afstandelijk. ‘Ik ben alleen thuis. Ik hang nu op,’ zegt Seans moeder. Een week later vliegt Shannon naar Melbourne. In hetzelfde vliegtuig wordt Sean gerepatrieerd. Opnieuw ervaart de Amerikaanse de onmeetbare afstand tussen de ouders en haarzelf. In pijnlijke stilte breng ze de tijd van het afscheid met de familie door. Het is haast alsof die haar de schuld geeft. Alsof zij steken heeft laten vallen tijdens en na die noodlottige avond in Thailand. Shannon ziet de familie als een laatste ankerplaats voor haar verloren lief, maar de gevoelens zijn niet wederzijds. De laatste keer dat ze de familie van Sean bezoekt, neemt de moeder niet eens de moeite om haar kamer uit te komen.
Ofschoon Shannon Fowler de draad van het leven weer oppakt, heeft ze jaren nodig om de nachtmerrie van het verlies van Sean te verwerken. Doorslaggevend in haar beproeving is het uitblijven van erkenning van de kant van Seans ouders en broers. Zij was hun schoondochter en schoonzus geworden. Vier dagen na de dood van Sean kreeg Shannon een miskraam in een hotelkamer in Bangkok. Dit kind had de laatste link kunnen zijn tussen haar, de ouders en Sean.
Als Shannon jaren later zelf moeder wordt, kan ze de reactie van Seans moeder beter begrijpen. Een of andere vrouw belt je op om te zeggen dat je zoon dood is. In een gesprek van drie minuten. De band met een schoondochter/zoon kan hecht zijn, maar is ook kwetsbaar. Echtscheiding en overlijden kunnen in één klap een gevoelsband wegvagen. Contact met het eigen bloed wint het altijd.
De box jellyfish is een uiterst giftige kwal. Het aantal dodelijke slachtoffers is niet vast te stellen, omdat in veel van de landen die hiermee te maken krijgen de ware doodsoorzaak niet wordt geregistreerd. De 43 soorten giftige kwallen staan als gevaarlijker te boek dan haaien.
Aan de relatie tussen Sean en Shannon, die twee jaar eerder in Barcelona zo kleurrijk was begonnen, kwam in 2002 een abrupt eind. Hoe iets onschuldigs als een verfrissende duik in zee het leven ingrijpend kan veranderen. Er is geen kruid tegen gewassen helaas.
(Onlangs publiceerde Shannon Fowler het boek Traveling with ghosts over haar lotgevallen.)
