EEN GOEDE SPREKER IS ALS EEN MOOIE VROUW
Het staat nummer 1 op de lijst van zaken die bij mensen de meeste stress oproepen: spreken in het openbaar. Toch kan iedereen zich situaties voorstellen waarbij er een beroep op je wordt gedaan om een woord tot een gezelschap te richten. Al is het maar op de bruiloft van je zoon of dochter of bij het afscheid van een geliefde. Nu denken velen dat het een aangeboren eigenschap is die niet te verbeteren valt. En dat is niet waar. Door oefening en sprekerstechnieken te doorzien kan iedereen een stapje hoger komen. Het vanuit Amerika overgewaaide concept van Toastmasters kan je daarbij helpen.
Het idee van Toastmasters werd in 1924 gelanceerd door Ralph C. Smedley. Hij werkte als onderwijscoördinator bij de YMCA en realiseerde zich dat veel bezoekers wel wat training konden gebruiken in het spreken in het openbaar. Smedley begon The Toastmasters Club. Toastmasters heeft inmiddels wereldwijd ongeveer 313.000 leden, verdeeld over ruim 14.650 clubs in 126 landen. Nederland heeft 30 clubs.
Het basisprincipe van Toastmasters zoals ik dat gedurende twee jaar ervaren heb, is vertrouwen. Je wordt geïntroduceerd aan de groep deelnemers, of eigenlijk doe je dat zelf, en deze mensen luisteren met respect naar je. Ze luisteren niet alleen, ze kijken ook. Houding is een belangrijk aspect bij spreken in het openbaar. Bij iedere bijeenkomst houden een vijf- of zestal leden een toespraak over een zelf gekozen onderwerp. De meesten beginnen met een introductie over hun eigen leven: werk, gezin, hobby’s. Van iedere Toastmaster krijg je vervolgens feedback; bij dit proces ben je zelf ook vanaf de eerste keer betrokken, jij geeft dus ook commentaar aan anderen. Dit kan gaan over allerlei zaken: opbouw betoog, stem, oogcontact, vaak gebruikte frases, houding. Maar er is meer.
Een toespraak houden dient een doel. Door tweewekelijks kritisch naar toespraken te luisteren en hier een mening over te geven groeit je inzicht. Je gaat al snel inzien dat een effectieve speech aan randvoorwaarden voldoet en je wordt gewezen op de onvermijdelijke valkuilen. Vanaf je tijd bij Toastmasters kun je voor de rest van je leven niet meer naar een toespraak luisteren zonder te oordelen over de spreker, met de geleerde aandachtspunten als een afvinklijstje in je hoofd. Je kunt zelfs de neiging krijgen na afloop op deze sprekers af te stappen en hen die ene kleine tip te geven die hun presentatie zoveel sterker zou maken. ‘Daar kom ik later op terug’, is er zo een. Hoe vaak ik dit mensen niet hoor zeggen en hen het vervolgens niet zie doen! Dwalen, het afwijken van de koers van je speech en dan maar amper terug kunnen keren naar de hoofdlijn van je verhaal, is uitermate storend en levert bij een Olympische beoordeling meteen de rode vlag op.
Door Toastmasters ben ik een betere leraar geworden. Aan elke groep die ik lesgeef, vertel ik over het belang van zich goed presenteren. Je hebt maar één kans om een eerste indruk te maken. Ik wijs examenkandidaten van het havo op de doorgroeikansen als ze zich verbaal sterk kunnen manifesteren.
Zich professioneel presenteren en op vloeiende wijze een effectieve toespraak houden kan namelijk betekenisvol zijn voor je persoonlijke en zakelijke ontwikkeling. Een goede spreker is als een mooie vrouw; ieders aandacht richt zich op jou. Mensen luisteren naar de inhoud van presentaties, maar ze worden nog meer gegrepen door het spreektalent van de spreker. Je weet dat je je vaardigheden hebt aangescherpt. Jij beheerst de kunst van het spreken in het openbaar. De begerenswaardige blikken vanuit het publiek kunnen je alleen nog maar verder helpen excelleren.
